Pies Aleksandra Wielkiego, Peritas, zmienił bieg historii świata...
Aleksander Macedoński, jak przystało na wielkiego dowódcę wojskowego – posiadał kilkaset psów myśliwskich i bojowych, które dzielnie walczyły w wielu bitwach u boku żołnierzy. Jednak do dzisiejszych czasów tylko jeden pies został zapamiętany, ze względu na jego bliski związek z wielkim zdobywcą - Peritas. Choć nie tak sławny jak koń Aleksandra, Bucefał, Peritas obrósł legendą jako wierny obrońca swojego ukochanego pana. Przeszedł do historii jako pies, który tę historię zmienił…
Peritas był prawdopodobnie psem bojowym starożytnej rasy molossus (z łac. molossus - „pochodzący z krainy Molossów”, silnego i bogatego plemienia z Epiru). Według historyków zwierzęta te przybyły do Europy z Azji dzięki starożytnym Rzymianom. Świetnie sprawdzały się jako psy bojowe, myśliwskie i stróżujące, gdyż odznaczały się niebywałą muskulaturą, były potężne, bardzo silne i wytrzymałe.
To rasa blisko spokrewniona ze współczesnymi mastifami i uważana za przodków bernardynów czy nowofundlandów.
Wokół legendarnego Peritasa narosło wiele mitów. Według Plutarcha z Cheronei, jednego z największych pisarzy starożytnej Grecji, historyka, filozofa oraz oratora, Aleksander Macedoński wychowywał Peritasa od szczeniaka i był do niego niezwykle przywiązany. Jak głosi najpopularniejsza legenda - podczas bitwy z Persami pod Gaugamelą (331 p.n.e.), lojalny pies uratował życie wielkiemu zdobywcy i tym samym zmienił historię świata. Według podań Aleksander został odcięty od swoich ludzi i zaatakowany przez słonia bojowego. Dzielny Peritas skoczył na agresora i wyrwał mu wargę, powodując odpływ krwi słonia i ostatecznie pokonując giganta. Historia ta jest dość wiarygodna, gdyż w tamtych czasach największe psy bojowe i myśliwskie wysyłano do walki ze słoniami, lwami i uzbrojonymi wojownikami.
Inna wersja legendy o słynnym Peritasie mówi, że ranny w bitwie w Indiach Aleksander utknął po stronie wroga. Dzielny pies walczył i przedzierał się przez oddziały, aż dotarł do ciężko rannego wojownika. Peritas skutecznie odpierał atak wojska, dopóki żołnierze Aleksandra nie dotarli do swojego dowódcy. Wierny Peritas został śmiertelnie ranny oszczepem i zmarł z głową na kolanach ukochanego pana.
Na cześć lojalnego i walecznego psa Peritasa Aleksander nazwał miasto w Indiach jego imieniem.
Comentarios